Zekerheid
Ingrid kon het niet aan om te wachten tot 3 oktober. In het ziekenhuis snappen ze dit aangezien we al geruime tijd bezig zijn zwanger te worden. De eerste afspraak wordt flink naar voren gehaald en wel naar 26 september om 09:30 uur.
Samen in spanning naar het Sint Antoniusziekenhuis in Nieuwegein. De afdeling gynaecologie weten we ondertussen wel te vinden, maar dit keer is de kans groot dat we er blij vandaan gaan.
Na een kort gesprek met de arts, waarin wordt aangegeven dat er grote kans is dat het hartje nog niet klopt en dat we hier niet van moeten schrikken, gaan we naar de kamer met het echo-apparaat.
Binnen een paar seconden is het duidelijk, we zijn toch echt zwanger en het hartje klopt zelfs al! De eerste kritieke fase is voorbij zoals de arts zegt! Nu gaat ook Ingrid het echt geloven! De kleine is nu nog echt klein, 3 millimeter!
Na nog een kort gesprek en het maken van een nieuwe afspraak voor 10 oktober, gaan we blij naar buiten (zoals we al hadden gehoopt).
Ingrid voelt overigens nog steeds niets, maar iets meer dan 12 uur later beginnen toch de eerste zwangerschapskwaaltjes zich te openbaren. Op de weg terug van bezoek bij een collega van Raimond, duurt de autorit bijna te lang en ’s ochtends is Ingrid al flink misselijk.
