Huisgenootje erbij!
Vandaag om 12 uur mochten we Utah bij Alliance de la Vie in Roosendaal ophalen. Na nog een flinke uitleg door Annemiek en Sisi Nuijten en na ook alle papieren (stamboom etc.) in ontvangst te hebben genomen, werd het tijd voor Utah om afscheid te nemen van zijn laatste broertje die nog in het nest zat (degene met het donkerblauwe lintje).
Ook kregen we te horen waar nu de stamboom-naam van Utah (Alliance de la Vie Royal Red) van is afgeleid. Alle reutjes uit dit nest van Djingels zijn genoemd naar struiken die rode bloemen geven en de teefjes zijn genoemd naar rozen. “Royal Red” is in Nederland bekend als de Vlinderstruik.
Utah hield zich zeer goed onderweg, de volledige rit vanuit Roosendaal zonder stoppen naar Nieuwegein. Aan het begin was hij nog wat onwennig, maar halverwege lag Utah al tevreden op schoot van Ingrid te knabbelen aan een pensstaafje.
Thuis aangekomen direct even langs de graskant gestaan, maar er was teveel nieuws om te zien (buren met honden, etc.) waardoor Utah toch zijn eerste plasje maar binnen deed. Tot nu toe is het daar overigens bij gebleven, want de rest is allemaal netjes op de juiste plaats (buiten dus) terecht gekomen.
Vanaf de tweede keer uitlaten begint Utah goed te wennen aan zijn omgeving. Na een keer schrikken van een brommer, auto en zelfs vuurwerk is nu alles veilig en vertrouwd. Utah loopt al goed mee of eigenlijk… rent zelfs mee!
Ook de bench went Utah steeds beter aan. Het liefst ligt hij overigens bij ons, wanneer we in de keuken zijn ligt hij daar en wanneer we in de kamer zijn komt hij daar ook snel naartoe. Maar de bench is toch zijn vaste plek, vooral voor ’s nachts, dus de eerste keer dat de deur daarvan dichtging, moesten we even zijn gepiep negeren. Na 15 minuten was dit gelukkig voorbij en is Utah ook weer een fase verder!
Vannacht zal Raimond naast Utah slapen (een nachtje op de bank voor hem dus), zodat Utah even kan wennen aan het gemis van zijn broertjes en zusjes. 26 Mei zal Utah deze overigens bijna allemaal weer terugzien inclusief zijn moeder, dit zal zijn tijdens het Tollerfestival 2007 in Roosendaal.
mei 13th, 2007 at 13:07
We zijn weer helemaal bij, wel handig internet. Dat mis je wel als het er eff niet is.
Maar leuke foto’s, echt een droppie. En wat groeit het al snel als je de begin foto’s ziet en van nu.
Tot gauw, liefs Bianca
mei 13th, 2007 at 21:40
Jaja, dat ga je wel missen dan ja. Zo kan je ook de vorderingen in je familie niet meer zien :-).
Maar hij groeit zeker snel. Ik ben benieuwd wanneer het “beertjes”-uiterlijk weggaat. Dat is toch ook altijd leuk om mee te maken. Maar hij is gelukkig uitgezocht op hoe hij er uitziet wanneer hij volwassen is, dus dat zit wel goed.